گفتگوي تمدنها يا توليد داعش؟

گفتگو برخلاف ظاهر زيباي آن، امري شيطاني است! مگر اينکه در چارچوب رحماني باشد.( لَا خَيْرَ فِي كَثِيرٍ مِنْ نَجْوَاهُمْ)يکي از اشکال آن مناظره است، که هميشه ابزاري براي تحقير اسلام بوده. دشمنان با طرح مناظره در ملا عام، حتي در صورت شکست، با افزونه بار تبليغي، آن را وسيله اي براي تحقير حقيقت مي کردند. بارها و بارها در جلسات مناظره، همه طرفها، از امام رضا ع شکست مي خوردند، ولي مگر دست بردار بودند؟ زيرا هدف برگزار کننده، جوسازي عليه دين بود. در مذاکره که نوع ديگر گفتگو است، معمولا دو طرف وزن مساوي ندارند، لذا اغلب به ضرر کم وزن ها است، آنها هم که از قبل محکوم بودند، از اين ببعد بيشتر مورد حمله قرار مي گيرند. نمونه آن مذاکره اشعري يا صلح امام حسن ع است. با اينکه پيمان نامه هم نوشتند، ولي پيمان نامه را زير پا گذاشتند، و درست برعکس ان عمل کردند. گفتگوي جمعي يا همان گفتگوي تمدن ها، شکل ديگري از اين است که باعث توليد: داعش و القاعده و طالبان شد. ادامه مطلب.