نسل دومي ها در جهان

بسياري عادت کردند که براي ايران، نسل سوم و چهارم و پنجم! درست کنند. يعني طول عمر نسل ها را به ده سال تقليل داده اند. در حاليکه عمر متوسط يا: اميد به زندگي در ايرانيان 75سال است. در تاريخ ابن خلدون هم سي سال محاسبه شده، يعني ما هنوز به نسل دوم نرسيديم، چه رسد به نسل پنجم! و اشتباه ديگري که دارند، فکر مي کنند دنيا ثابت است و در همان دهه1960 يعني: قبل از انقلاب اسلامي باقي مانده، و هيچ نسلي عوض نکرده! اما به اطلاع شان برسانيد که: آنجا هم نسل عوض شده. و بجز حاکمان اروپا و آمريکا، که همگي از نسل قبلي هستند، بقيه در فضاي جمهوري اسلامي جهاني نفس کشيده اند. و حرف بزرگتر هاي خود را نمي فهمند. مثلا پميو مي گويد: لبناني ها و عراقي ها، مي خواهند کشورشان را از ايران پس بگيرند. براي آنها اين معني دارد، ولي نسل هاي بعدي اصلا نمي فهمند يعني چه! چون از موقعيکه متولد شده يا درک وفهم پيدا کردند، ايران دائما به لبنان و عراق، مانند ملت خودش کمک مي کره و در همه زمينه ها، تفاوتي نمي گذاشته است. چيزي بنام جدايي غرب آسيا با ايران نديدند. فقط گاهگاهي نتانياهو يا آل سعود رفتند، و از ايران به غرب شکايت کردند. ادامه مطلب.