سازمان هاي موازي

بسياري از فيلسوفان و نظريه پردازان معتقدند که: همه تخم مرغ ها را در يک سبد نبايد گذاشت. پرتفوليو و يا ديورسيفيکشن در امور مالي، مخصوصا خريد سهام بيش از همه مطرح است. سوال اين جاست که سازمان هاي موازي، بايد باشد يا خير؟ همه معتقدند که نبايد باشد، زيرا موازي کاري همان دوباره کاري است. اما اگر به نظريه تک سبدي توجه کنيم، چندان بيراه هم نيست. زيرا وجود يک سازمان، يا يک اداره، کار را منقبض کرده و در دست: افرادي مشخص قرار مي دهد، که ممکن است مدت کوتاهي کار آيي داشته باشند، ولي براي هميشه دوام نياورند. در اول انقلاب هم به اين نظريه ها زياد پرداخته شد. مثلا در مورد انحلال ارتش، عقيده بر موازي کاري بود. يعني منافقين مي گفتند که: ما خود سازمان مسلح داريم، لذا نيازي به ارتش نيست. آنها پادگانها را تخليه کرده، و سلاحها را در دانشگاهها يا خانه هاي تيمي انبار کرده بودند. ولي امام خميني در مقابل اين نظريه ايستاد، و با بيان مردم پسند از ارتش دفاع کرد. و موجوديت آن را لازم دانست. همينطور در مورد ناجا، زيرا کارمندان شهرباني کل کشور، به دليل همکاري با ساواک، دعوت به کار نمي شدند. طوري که فرمانده اوليه ناجا بعد از انقلاب اسلامي گفت: ما قومي ترسيده ايم! لذا قادر به انجام وظايف امنيتي يا حفاظتي نبودند، حتي پليس راهنمايي هم با: مشکل برخورد مردم روبرو بود. لذا تصميم ادامه مطلب.