اعتياد به واردات اول از همه، مربوط به تنبلي ايرانيان است. چون سر چهار راه ژئو پليتيک هستند، ترجيح مي دهند به هر رهگذر، يک ناخنک بزنند! لذا وقتي کسي از جاده ابريشم رد مي شود، و بار ابريشم دارد ايراني ها، نمي خواهند از اين نعمت بي بهره باشند. بصورت مشتري آن را مي خرند. و چون هر بازرگاني ناچار بايد: سالي چند بار از اين معبر عبور کند، لذا بدون پول هم مي دهند! چه رسد به ارزان قيمت يا دمپينگ کردن. و اين مذاق ان و راهن راتحريک مي کند، تا کار خود را شروع کنند. متاسفانه اين ان و راهن (قطاع الطريق)، امروز لباس مديريت بازرگاني پوشيده، و مدارک عاليه از دانشگاههاي ماساچوست و ديگران دارند. پول هاي زيادي مي گيرند و: پروازي به همه جا هم مي روند. نام عمل خود را هم گذاشته اند: بازار يابي! درست است که بازاريابي به معني يافتن بازار براي: کالاهاي ايراني است، ولي اين فقط يک پوشش است! ادامه مطلب. |
درباره این سایت