چگونه ميتوان اقتصاد جهاني را، متحول کرد؟

ساخت اقتصاد ملي يا اقتصاد خرد، بدون تحول در اقتصاد جهاني ميسر نيست، و بي سرانجام است. اکنون اقتصاد جهان نيازمند حضور: فعال ايران در جهان است. هرگوشه اي از جهان به شکلي از اقتصاد رنج مي برد، که در کلان اقتصاد جهاني ميتوان گفت: مردم درگير بيکاري، فقدان اتيه و فقر مطلق هستند. فرقي نمي کند در ايران باشند، يا در چين و امريکا. اگر هم تفاوتي ملاحظه مي شود، در نحوه انعکاس آن در رسانه ها است. مثلا در حاليکه يک چهارم مردم آمريکا، در زندان هستند و بيشترين زنداني دنيا را دارد، ولي برخي ها تصور مي کنند: اقتصاد اول جهان است. و يا چين، که فاقد هرنوع انديشه اقتصادي و دور انديشي مردمي است، و اقتصاد خود را با دامپينگ اداره مي کند. پايين ترين دستمزد ممکن را به کارگران مي پردازد، تا هزينه توليد کالاها کمتر شود. ان وقت رسانه ها آن را اقتصاد دوم جهان معرفي مي کنند. آلمان درگير بيکاري و فقر است، بطوريکه وجود يا افزايش مهاجرت ها، برايش کابوس شده! بعنوان اقتصاد برتر اروپا معرفي مي شود. ايتاليا که مردمي گرسنه و بسرعت بيکار شونده دارد، قدرت اقتصادي معرفي مي گردد. در حاليکه اگر معيار ها عوض شود، همه چيز برعکس است. يکي از معيار ها بدهي هاي دولت يا ملت هاي دنيا است. وقتي که امريکا 23بيايرد دلار بدهکار است، و درآمد سالانه آن فقط 4تريليون دلار است، چگونه ميتواند قدرت برتر اقتصاد جهان باشد؟ در حاليکه به قول معروف نسيه زندگي مي کند! و از شانه هايش نفس مي کشد. تنها کشوري که بدهکار نبوده، بلکه طلبکار همه جهان است، ايران است. حداقل طلب ايران از کشورهاي ديگر، وجوه فروش نفت و ديگر صادرات غير نفتي است. که به دليل تحريم بانکي، هيچ دريافتي در مقابل فروش نفت نداشته است. فرقي نمي کند که اين کشور آمريکا باشد، يا اروپا و چين و روسيه و هند و پاکستان! برخي ها مي گويند که کالا بجاي آن داده اند و تهاتر کرده اند. اين خود دليل فقر آن کشورها است. زيرا غذا را از سر سفره مردم خودشان، برداشته و بجاي پول نفت به ايران داده اند! تا جاييکه ايراني ها دچار چاقي مفرط شده، و مصرف سرانه شان سه برابر متوسط دنيا است. علاوه بر اينکه ايران هر روز، موفق به کشف معادن نفت بيشتري شده، و ديگر نعمت هاي خداوندي را دريافت مي کند(ان الذين آمنوا و اتقوا لفتحنا عليهم ابواب رحمتنا) اما برخي دولتمردان ايراني فکر مي کنند: بايد اين ها را ذخيره کنند! در حاليکه خداوند آن را براي تقسيم بين مردم دنيا، به ايران داده است. زيرا بهترين مقسم در اين دنياي وانفسا هستند. و بجاي اينکه اقتصاد دنيا را متحول کنند، و نعمت هاي خداوندي را براي مردم دنيا بخواهند، آن را فقط براي ملت خود مي خواهند. درواقع فکر انها اين است که: ايران جزيره اي جدا در بين تمام انسانها است. در حاليکه ايران منابع زيادي دارد، و ميتواند با فکر برتر خود، با کمک شرکتهاي دانش بنيان و دانشگاهها، توليدات را بسيار بالاببرد و دنيا را، سير کند. وقتي قيمت همه چيز در دنيا بيشتر از قيمت هاي ايران است، يعني تقاضا وجود دارد. و بايد به اين تقاضا با توليد بيشتر (  رونق توليد) جواب داد. مثلا پيدا شدن بزرگترين ميدان نفتي دنيا، در چند روز پيش، به اين معني است که فورا آنها را تصفيه کند، و به دنيا بفروشد! اگر با کمک هوش ايراني، اين منابع به بنزين تبديل شود، دنيا همه آنها را مي خرد، و قيمت بنزين در جهان کاهش پيدا، و به نرخ هاي ايراني نزديک مي شود. اين امر مانع قاچاق بنزين شده، و اشتغال کامل براي ايرانيان ايجاد مي کند. وقتي خاک خالي ايران را، به قيمت طلا مي خرند يا سنگ خام را، تا چين حمل مي کنند. يعني بازار وجود دارد. پس با ايجاد ارزش افزوده، قيمت هاي جهاني را کاهش داده، جلوي قاچاق ان را گرفت، و اشتغال هم کامل مي شود.