سينماي ضد ملي

جاي خالي غرور ملي در سينماي ايران، چهل سال است که پر نشده است. همه فيلم ها باعث سرشکستگي ملي است، و با هر جايزه اي که در جشنواره ها مي برد، ملت ايران را سرافکنده تر و پشيمان تر نشان مي دهد. سينماي ايران خود را به ايران نمي فروشد! و در برابر تاريخ و عظمت ملت ايران، سر خم نمي کند. اين سينما فکر مي کند چون تخم و ترکه غرب است، بايد به غرب وفدار بماند نه به ايران. لذا همه چشمها به آنسوي آبها دوخته شده، و چيزي را اجرا مي کنند که آنها ديکته مي کنند. محصول نهايي ان هم زن فريب خورده اي است که: به دامان آل سعود پناه مي برد، و در آغوش ابي جاي مي گيرد. ديگري ازدواج با عرب جاهلي را، بر هموطنان خود ترجيح مي دهد. محصول سينماي ايران از همان روز تولد، چيزي جز مسخره کردن آداب و رسوم، و زير پا گذاشتن غرور ملي نبوده است. آنجا که مي خواهد از مردانکي حرف بزند، در کنارش ن را بي سيرت مي کند. از همان فيلم دختر لر که باعث شده بود: تا سالها لر ها نتوانند سربلند کنند، تا فيلم هايي بظاهر تاريخي و مستند، که وحشيگري در کنج خانه هاي ايران را، چاشني داستان مي کند تا بهتر و بيشتر، صداي کف زدن هاي دشمنان اين ملت را ببيند ادامه مطلب.