توهمات فضاي سايبري

گستردگي فضاي مجازي نسبت به فضاي حقيقي، زمينه را براي توهمات زيادي فراهم مي اورد! کسي که در اين فضا وارد مي شود، موقع خارج شدن از ان احساس افسردگي مي کند! مانند کبوتر خوش پروازي که ناگهان، بالهايش شکسته مي شود و يا مسافر قطاري که، او را از قطار بيرون انداخته باشند. لذا هيچ گاه دوست ندارد از ان دنيا خارج شود. اين البته خوب است ولي، براي رفتن به فضاي مجازي و دوستي با کساني که: کيلو متر ها از او فاصله دارند، نياز به سوخت! دارد که بايد از فضاي واقعي تهيه کند! خريد يک دستگاه موبايل يا کامپيوتر شخصي، داشتن خط  اينترنت و تهيه شارژ ان، تهيه وجوه ان بايد به دنياي واقعي برگردد. ولي وقتي بر مي گردد، دچار ضعف مفرط و مضاعف مي شود! چرا که از يکسو احساس گرسنگي و تشنگي مي کند، و از سوي ديگر فضايي براي خواب و استراحت نياز دارد!که دنياي مجازي نمي تواند به او بدهد. اين ساده ترين توهمات را در انسان ايجاد مي کند، و آن دور شدن از واقعيات جهاني است. در ارتباطات اجتماعي نيز احساس برتري جويي او، مانع ايجاد مي کند. چرا که فکر مي کند بايدهمه به او احترام بگذارند، زيرا فکر کرده براي خودش کسي شده است. ادامه مطلب.