سي و هشتمين جشنواره فيلم فجر هم گذشت، و ما در حسرت ديدن يک چادر: بر تن سلبريتي هاي زن مانديم. و اين مرثيه ماندگاري خون رضاخاني، در رگ هاي هنرمندان ماست! هنرمنداني که بي دليل در همه جا قرياد مي زنند: ما مردم را دوست داريم! و براي مردم کار مي کنيم، ولي معلوم مي شود مانند ترامپ و پمپيو، فقط ياوه مي بافند و ژاژ مي خايند. آنها به سادگي مي گويند: که اگر در فيلم هم چادر سر مي کنند، از روي اعتقاد يا باور ديني و مردمي نيست. چون اگر رهايشان سازيد، همانند خودشيفتگان خارج نشين، تن شان را مايه عبرت تاريخ خواهند کرد. آيا وقت آن نرسيده که مانند شهاب حسيني با اينکه: زير تيغ کارگردان دين ستيز قرار دارد، ولي از اعتقادات مذهبي خود دفاع کنند؟ ادامه مطلب. |
درباره این سایت